کد مطلب:129665 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:135
شهادت زیاد بن عریب همدانی صائدی
زندگینامه وی را در بخش مربوط به كسانی كه تا شب دهم در كربلا به امام (ع) پیوستند آوردیم. نیز ر.ك: ابصار العین، ص 134-135؛ وسیلة الدارین، ص 145، شماره 55. در این كتاب آمده است كه پدرش، عریب، نیز از صحابه بود؛ و شماری از طبقات نویسان و زندگینامه نویسان مانند عزالدین جزری كه در اسد الغابه و ابن عبدالبر در الاستیعاب و عسقلانی در الاصابه زندگینامه اش را نقل كرده اند. مامقانی نوشته است كه او مردی پرهیزگار بود و شبها را تا به صبح بیدار می ماند.
كنیه وی ابوعمره [1] و از كسانی است كه دوران پیامبر (ع) را درك كرد. ابن نما به نقل از مهران كاهلی - یعنی هم پیمانی از بنی كاهل - نوشته است: من در كربلا با حسین (ع) حضور داشتم. در آنجا مردی را دیدم كه به سختی پیكار می كرد و به هر طرف حمله می برد، صفوف دشمن را می شكافت و آنگاه نزد حسین (ع) بازمی گشت این رجز را می خواند:
بشارت باد تو را ای فرزند احمد كه هدایت یافته هستی و بهترین جاهای بهشت برین از آن توست.
وقتی من درباره اش پرسیدم، گفتند: ابوعمر نهشلی [2] - و به قولی خثعمی - است. آنگاه مردی به نام عامر بن نهشل، یكی از بنی اللات بن ثعلبه به وی حمله كرد و او را كشت و سرش را برید.
گوید این ابوعمرو مردی شب زنده دار بود و نماز بسیار می خواند. [3] .
كنیه وی ابوعمره [1] و از كسانی است كه دوران پیامبر (ع) را درك كرد. ابن نما به نقل از مهران كاهلی - یعنی هم پیمانی از بنی كاهل - نوشته است: من در كربلا با حسین (ع) حضور داشتم. در آنجا مردی را دیدم كه به سختی پیكار می كرد و به هر طرف حمله می برد، صفوف دشمن را می شكافت و آنگاه نزد حسین (ع) بازمی گشت این رجز را می خواند:
بشارت باد تو را ای فرزند احمد كه هدایت یافته هستی و بهترین جاهای بهشت برین از آن توست.
وقتی من درباره اش پرسیدم، گفتند: ابوعمر نهشلی [2] - و به قولی خثعمی - است. آنگاه مردی به نام عامر بن نهشل، یكی از بنی اللات بن ثعلبه به وی حمله كرد و او را كشت و سرش را برید.
گوید این ابوعمرو مردی شب زنده دار بود و نماز بسیار می خواند. [3] .
[1] كنيه اش را سماوي به همين صورت نقل كرده است.
[2] سماوي در ابصار العين (ص 135) به جاي نهشلي، حنظلي نقل كرده است.
[3] مثير الاحزان، ص 57.